"د یوې بهرنۍ ژبې په زده کولو سره، موږ کولی شو خپل شخصیت بدل کړو"

ارواپوهنه: دیمیتري، تاسو یو ځل وویل چې ژبه 10٪ ریاضی او 90٪ ارواپوهنه ده. ستا مطلب څه وو؟

دمیتري پتروف: یو څوک کولی شي د تناسب په اړه بحث وکړي، مګر زه کولی شم په ډاډ سره ووایم چې ژبه دوه برخې لري. یو خالص ریاضی دی، بل خالص ارواپوهنه ده. ریاضی د بنسټیزو الګوریتمونو مجموعه ده، د ژبې د جوړښت بنسټیز بنسټیز اصول، یو میکانیزم چې زه یې د ژبې میټرکس بولم. د ضرب میز یو ډول.

هره ژبه خپل میکانیزم لري - دا هغه څه دي چې ژبې له یو بل څخه توپیر کوي ، مګر عمومي اصول هم شتون لري. کله چې په یوه ژبه کې مهارت ترلاسه کول، دا اړینه ده چې الګوریتمونه اتوماتیک ته راوړي، لکه څنګه چې په یو ډول سپورت کې مهارت لري، یا نڅا، یا د موسیقۍ وسیله غږوي. او دا یوازې ګرامري قواعد ندي، دا هغه بنسټیز جوړښتونه دي چې وینا جوړوي.

د مثال په توګه، د کلمو ترتیب. دا په مستقیم ډول د نړۍ په اړه د دې ژبې د اصلي ویونکي لید منعکس کوي.

ایا تاسو غواړئ ووایئ چې په هغه ترتیب سره چې د وینا برخې په یوه جمله کې ځای په ځای شوي، د نړۍ لید او د خلکو د فکر کولو طریقه قضاوت کولی شي؟

هو. د رینسانس په جریان کې، د بیلګې په توګه، ځینې فرانسوي ژبپوهان حتی د نورو په پرتله د فرانسوي ژبې غوره والی لیدلی، په ځانګړې توګه آلماني، په دې کې فرانسوي لومړی نوم نوموي او بیا هغه صفت چې دا تعریفوي.

دوی زموږ لپاره د بحث وړ، عجیب پایله وکړه چې فرانسوی لومړی اصلي شی، جوس - اسم ګوري، او بیا یې د یو ډول تعریف، صفت سره وړاندې کوي. د مثال په توګه، که یو روسی، یو انګریز، یو جرمن ووایی «سپینه کور»، یو فرانسوی به «سپینه کور» ووایی.

په یوه جمله کې د وینا د مختلفو برخو د تنظیم کولو قواعد څومره پیچلي دي (وایې، آلمانان یو پیچلي مګر خورا سخت الګوریتم لري) به موږ ته وښيي چې اړوند خلک څنګه واقعیت درکوي.

که فعل په لومړي ځای کې وي، نو دا معلومه شوه چې عمل په لومړي ځای کې د یو شخص لپاره مهم دی؟

په لویه کچه، هو. راځئ چې ووایو روسي او ډیری سلاویکي ژبې د وړیا کلمو ترتیب لري. او دا په هغه طریقه منعکس کیږي چې موږ نړۍ ته ګورو، په هغه طریقه چې موږ خپل وجود تنظیم کوو.

داسې ژبې شتون لري چې د ټاکل شوي کلمې ترتیب لري، لکه انګلیسي: پدې ژبه کې به موږ یوازې ووایو "زه تا سره مینه لرم"، او په روسیه کې اختیارونه شتون لري: "زه تا سره مینه لرم"، "زه تا سره مینه لرم"، "زه تا سره مینه لرم". ". موافقه وکړئ، ډیر ډولونه.

او ډیر مغشوش، لکه څنګه چې موږ په قصدي توګه د وضاحت او سیسټم څخه ډډه کوو. زما په اند، دا خورا روسي دی.

په روسیه کې، د ژبې د جوړښتونو د جوړولو ټول انعطاف سره، دا خپل "ریاضي میټرکس" هم لري. که څه هم انګلیسي ژبه واقعیا یو روښانه جوړښت لري، کوم چې په ذهنیت کې منعکس کیږي - ډیر منظم، عملي. په دې کې، یوه کلمه په ډیری معنی کې کارول کیږي. او دا د ژبې ګټه ده.

چیرې چې په روسیه کې یو شمیر اضافي فعلونو ته اړتیا وي - د بیلګې په توګه، موږ وایو چې "تلل"، "پاڅیدل"، "لاندې ته تلل"، "راګرځیدل"، انګلیس یو فعل "ګو" کاروي، کوم چې سمبال دی. یو پوسته چې دا د حرکت لوري ته ورکوي.

او رواني برخه څنګه ځان څرګندوي؟ ماته داسې بریښي چې حتی په ریاضیاتو ارواپوهنه کې هم ډیری ارواپوهنه شتون لري ، ستاسو د کلمو لخوا قضاوت کول.

په ژبپوهنه کې دویمه برخه رواني احساساتي دي، ځکه چې هره ژبه د نړۍ لیدلو لاره ده، نو کله چې زه د یوې ژبې تدریس پیل کوم، زه لومړی د ځینو اتحادیو موندلو وړاندیز کوم.

د یو لپاره، ایټالوی ژبه د ملي خواړو سره تړاو لري: پیزا، پاستا. د بل لپاره، ایټالیا موسیقي ده. د دریم لپاره - سینما. دلته باید یو احساساتي انځور وي چې موږ په یوې ځانګړې سیمې پورې تړلي وي.

او بیا موږ ژبه نه یوازې د کلمو د یوې ټولګې او د ګرامري قواعدو لیست په توګه درک کوو ، بلکه د څو اړخیز ځای په توګه چې موږ پکې شتون او آرام احساس کولی شو. او که تاسو غواړئ په ایټالوی ښه پوه شئ، نو تاسو اړتیا لرئ چې دا په نړیواله انګلیسي کې نه کړئ (په لاره کې، په ایټالیا کې لږ خلک دا په روانۍ سره خبرې کوي)، مګر په مورنۍ ژبه کې.

یو پیژندل شوی سوداګریز روزونکی یو څه ټوکه وکړه، هڅه یې وکړه چې تشریح کړي چې ولې مختلف خلک او ژبې رامینځته شوي. د هغه نظریه دا ده: خدای ساتیري کوي. شاید زه له هغه سره موافق یم: نور څنګه تشریح کړم چې خلک هڅه کوي اړیکه ونیسي، خبرې وکړي، یو بل ښه پیژني، مګر لکه څنګه چې یو خنډ په قصدي توګه ایجاد شوی، یو ریښتینی لټون.

مګر ډیری ارتباطات د ورته ژبې د اصلي ویونکو ترمنځ ترسره کیږي. ایا دوی تل یو بل پوهیږي؟ دا حقیقت چې موږ په ورته ژبه خبرې کوو زموږ د پوهیدو تضمین نه کوي، ځکه چې موږ هر یو په بشپړ ډول مختلف معنی او احساسات په هغه څه کې اچوو چې ویل کیږي.

له همدې امله، دا د یوې بهرنۍ ژبې زده کول ارزښت لري نه یوازې دا چې دا د عمومي پرمختګ لپاره په زړه پورې فعالیت دی، دا د انسان او انسانیت د بقا لپاره یو بشپړ اړین شرط دی. په نننۍ نړۍ کې داسې کومه جګړه نشته - نه وسله وال او نه هم اقتصادي - دا به رامینځته نشي ځکه چې په یو ځای کې خلک یو بل نه پوهیږي.

کله ناکله په بشپړ ډول مختلف شیان په ورته کلمه ویل کیږي، کله ناکله د یو شی په اړه خبرې کوي، دوی په مختلفو کلمو سره پدیده بولي. له دې امله جنګونه پېلېږي، ډېر کړاوونه رامنځته کېږي. ژبه د یوې پدیدې په توګه د انسانانو لخوا یوه ویرونکې هڅه ده چې د اړیکو سوله ایزه لاره ومومي، د معلوماتو تبادله.

مګر دا درملنه هیڅکله نشي کولی، د تعریف له مخې، بشپړ وي. له همدې امله ارواپوهنه د ژبې له پوهې څخه کمه مهمه نه ده او زه باور لرم چې د دې مطالعې سره موازي د اړوندو خلکو ذهنیت، کلتور، تاریخ او دودونه مطالعه کول خورا اړین دي.

کلمې د هغو معلوماتو یوازې یوه کوچنۍ سلنه وړاندې کوي چې موږ یې تبادله کوو. نور هر څه شرایط، تجربه، انګیزه، اشارې، د مخ څرګندونې دي.

مګر د ډیری لپاره - تاسو شاید ډیری وختونه له دې سره مخ شئ - دقیقا د کوچني لغتونو له امله یو قوي ویره: که زه په کافي الفاظو نه پوهیږم ، زه ساختمان په غلط ډول جوړوم ، زه غلط یم ، نو دوی به یقینا زما نه پوهیږي. موږ د ارواپوهنې په پرتله د ژبې «ریاضیات» ته ډیر اهمیت ورکوو، که څه هم، دا معلومه شوه چې دا باید بل ډول وي.

د خلکو خوشحاله کټګوري شتون لري چې په ښه معنی کې د کمترۍ پیچلتیا څخه بې برخې دي، د غلطۍ پیچلتیا، څوک چې په شلو کلمو پوهیږي، پرته له کومې ستونزې خبرې کوي او په بهرني هیواد کې هرڅه چې ورته اړتیا لري ترلاسه کوي. او دا ترټولو غوره تایید دی چې په هیڅ حالت کې باید د غلطیو کولو څخه ویره ونلري. هیڅوک به په تاسو وخاندي. دا هغه څه ندي چې تاسو د خبرو اترو مخه نیسي.

ما د خپل تدریسي ژوند په مختلفو دورو کې یو لوی شمیر خلک لیدلي چې باید درس ورکړل شي، او ما وموندله چې د ژبې په مهارت کې ستونزې حتی د انسان په فزیولوژي کې یو څه انعکاس لري. ما د انسان په بدن کې ډیری ټکي موندلي چیرې چې رنځ د ژبې په زده کولو کې د یو څه ستونزو لامل کیږي.

یو له دوی څخه د تندی په مینځ کې دی ، فشار د هغه خلکو لپاره معمول دی چې هرڅه په تحلیلي ډول درک کوي ، د عمل کولو دمخه ډیر فکر کوي.

که تاسو دا په خپل ځان کې ګورئ، نو دا پدې مانا ده چې تاسو هڅه کوئ په خپل "داخلي مانیټر" کې یو څه جمله ولیکئ چې تاسو یې خپل مخاطب ته بیان کړئ، مګر تاسو ویره لرئ چې غلطي وکړئ، سم ټکي وټاکئ، کراس وتړئ، بیا انتخاب کړئ. دا خورا لوی مقدار انرژي اخلي او د مخابراتو سره خورا مداخله کوي.

بل ټکی د غاړې په ښکته برخه کې، د کالربونونو په کچه کې دی. دا نه یوازې د هغو کسانو ترمنځ چې ژبه زده کوي، بلکې د هغو کسانو په منځ کې چې په عامه توګه خبرې کوي - لیکونکي، لوبغاړي، غږونکي. داسې برېښېده چې ټولې خبرې يې زده کړي دي، په هر څه پوهېږي، خو کله چې خبرې ته ورسي، نو په ستوني کې يې يوه ټوخه راڅرګندېږي. لکه څنګه چې یو څه زما د افکارو څرګندولو مخه نیسي.

زموږ فیزیولوژي دا نښه کوي چې موږ ډیر معلومات لرو، مګر موږ د هغې د بیان لپاره یو ډیر تنګ چینل پیدا کوو: موږ پوهیږو او د دې توان لرو چې د ویلو څخه ډیر څه وکړو.

او دریم ټکی - د معدې په ښکته برخه کې - د هغو کسانو لپاره فشار دی چې شرمیږي او فکر کوي: "که زه یو څه غلط ووایم، څه به وي، که زه نه پوهیږم یا دوی ما نه پوهیږي، څه به وي که دوی خندا کوي؟ په ما کې؟" ترکیب، د دې ټکو سلسله یو بلاک ته لیږدول کیږي، یو حالت ته کله چې موږ د معلوماتو د انعطاف وړ، وړیا تبادلې وړتیا له لاسه ورکوو.

څنګه د دې ارتباطي بلاک څخه ځان خلاص کړئ؟

زه پخپله زده کونکو ته غوښتنه کوم او وړاندیز کوم ، په ځانګړي توګه هغه څوک چې د ژباړونکي په توګه کار کوي ، د مناسب تنفس تخنیکونه. ما دوی د یوګا تمریناتو څخه پور اخیستي.

موږ ساه اخلو، او لکه څنګه چې موږ تنفس کوو، موږ په احتیاط سره ګورو چې موږ چیرته فشار لرو، او "منحل"، دا ټکي آرام کړئ. بیا د حقیقت درې اړخیزه ادراک څرګندیږي ، نه خطي ، کله چې موږ د جملې په "انپټ" کې موږ ته وویل چې د کلمې په واسطه ټکي نیسي ، موږ نیمایي له لاسه ورکوو او نه پوهیږو ، او "په پایله کې" موږ ورکوو. کلمه په کلمه.

موږ په کلمو کې خبرې نه کوو، مګر په سیمانټیک واحدونو کې - د معلوماتو او احساساتو مقدار. موږ فکرونه شریکوو. کله چې زه په یوه ژبه کې یو څه ویل پیل کړم چې زه په خپله مورنۍ ژبه یا کومه بله ژبه ښه خبرې کوم، زه نه پوهیږم چې زما جمله به څنګه پای ته ورسیږي - دلته یوازې فکرونه دي چې زه غواړم تاسو ته ورسوم.

کلمې حاضرین دي. او له همدې امله اصلي الګوریتم، میټریکس باید اتوماتیک ته راوړل شي. د دې لپاره چې دوی ته په دوامداره توګه بیرته نه ګورئ، هر ځل یې خوله پرانیزي.

د ژبې میټرکس څومره لوی دی؟ دا له څه شی څخه جوړه ده - د فعل شکلونه، اسمونه؟

دا د فعل خورا مشهور ډولونه دي، ځکه چې که څه هم په ژبه کې لسګونه ډوله ډولونه شتون لري، درې یا څلور شتون لري چې هر وخت کارول کیږي. او ډاډ ترلاسه کړئ چې د فریکونسۍ معیارونه په پام کې ونیسئ - دواړه د لغتونو او ګرامر په اړه.

ډیری خلک د ژبې زده کولو لپاره خپله لیوالتیا له لاسه ورکوي کله چې دوی ګوري چې ګرامر څومره متنوع دی. خو دا اړینه نه ده چې هر هغه څه چې په لغت کې دي یاد کړئ.

زه ستاسو له نظر سره مینه لرم چې ژبه او جوړښت یې په ذهنیت اغیزه کوي. ایا د بیرته راګرځیدو پروسه ترسره کیږي؟ د بیلګې په توګه، ژبه او جوړښت څنګه د یو ځانګړي هیواد په سیاسي سیسټم اغیزه کوي؟

حقیقت دا دی چې د ژبې او ذهنیت نقشه د نړۍ له سیاسي نقشې سره سمون نه خوري. موږ پوهیږو چې په دولتونو ویشل د جنګونو، انقلابونو او د خلکو ترمنځ د یو ډول تړونونو پایله ده. ژبې په اسانۍ سره یو بل ته تیریږي، د دوی ترمنځ هیڅ روښانه سرحد نشته.

ځینې ​​​​عمومي نمونې پیژندل کیدی شي. د بیلګې په توګه، د هیوادونو په ژبو کې چې لږ باثباته اقتصاد لري، په شمول د روسیې، یونان، ایټالیا، غیر شخصي کلمې "باید"، "اړتیا" کارول کیږي، پداسې حال کې چې د شمالي اروپا په ژبو کې داسې کلمې شتون نلري. .

تاسو به په هیڅ قاموس کې ونه مومئ چې څنګه د روسیې کلمه "اړین" په یوه کلمه کې انګلیسي ته وژباړئ، ځکه چې دا د انګلیسي ذهنیت سره سمون نلري. په انګلیسي کې، تاسو اړتیا لرئ چې موضوع ته نوم ورکړئ: څوک پور، چا ته اړتیا لري؟

په روسي یا ایټالوي کې، موږ کولی شو ووایو: "موږ باید سړک جوړ کړو." په انګلیسي کې دا "You must" یا "I must" یا "We must build". دا معلومه شوه چې برتانویان د دې یا هغه عمل لپاره مسؤل کس پیدا کوي او ټاکي. یا په هسپانوي کې، لکه په روسی کې، موږ به ووایو "Tu me gustas" (زه تاسو خوښوم). موضوع د چا خوښه ده.

او په انګلیسي جمله کې، انلاګ دی "زه تاسو خوښوم". یعنی په انګلیسي ژبه کې اصلي سړی هغه دی چې یو څوک خوښوي. له یوې خوا، دا ډیر نظم او بلوغ څرګندوي، او له بلې خوا، لوی خودمختاري. دا یوازې دوه ساده مثالونه دي، مګر دوی دمخه د روسانو، اسپانیایانو او انګریزانو ژوند، نړۍ او ځان په دې نړۍ کې د دوی لید کې توپیر څرګندوي.

دا معلومه شوه چې که موږ یوه ژبه ونیسو، نو زموږ فکر، زموږ د نړۍ لید به حتمي بدل شي؟ شاید، دا ممکنه ده چې د غوښتل شوي ځانګړتیاوو سره سم د زده کړې لپاره ژبه غوره کړئ؟

کله چې یو څوک په یوه ژبه کې مهارت ولري، هغه کاروي او د ژبې په چاپیریال کې وي، بې له شکه نوي ځانګړتیاوې ترلاسه کوي. کله چې زه ایټالوی خبرې کوم، زما لاسونه راګرځي، زما اشارې د هغه وخت په پرتله ډیر فعال دي کله چې زه په الماني خبرې کوم. زه ډیر احساساتي شوم. او که تاسو په دوامداره توګه په داسې فضا کې ژوند کوئ، نو ژر یا وروسته دا ستاسو شي.

زما همکارانو او ما ولیدل چې د ژبپوهنې پوهنتونونو زده کونکي چې په آلمان کې زده کړې کوي ډیر ډسپلین او زده کونکي دي. مګر هغه څوک چې فرانسوي زده کړې خوښوي چې په شوقي فعالیتونو کې ښکیل شي، دوی د ژوند او مطالعې لپاره ډیر تخلیقي چلند لري. په هرصورت، هغه کسان چې انګلیسي یې زده کړې ډیری وختونه څښاک کوي: انګلیسان د 3 ډیری څښاک هیوادونو کې دي.

زه فکر کوم چې چین د خپلې ژبې له امله هم دومره اقتصادي لوړوالی ته رسیدلی دی: چینایي ماشومان د کوچني عمر څخه ډیری کرکټرونه زده کوي، او دا د نه منلو وړ بشپړتیا، زړورتیا، استقامت او د توضیحاتو پام کولو وړتیا ته اړتیا لري.

داسې ژبې ته اړتیا لرئ چې زړورتیا رامینځته کړي؟ روسی زده کړئ یا د مثال په توګه، چیچنیا. ایا تاسو غواړئ چې نرمي، احساساتي، حساسیت ومومئ؟ ایټالیوي. جذبه - هسپانوي. انګلیسي د عملیت درس ورکوي. الماني - پیډینټري او احساساتي، ځکه چې برګر په نړۍ کې ترټولو احساساتي مخلوق دی. ترکیه به اورپکۍ ته وده ورکړي، مګر د معاملې، خبرو اترو وړتیا به هم ولري.

ایا هرڅوک کولی شي بهرنۍ ژبه زده کړي یا تاسو اړتیا لرئ چې د دې لپاره ځانګړي استعداد ولرئ؟

ژبه د ارتباط د وسیلې په توګه د هر چا لپاره د دوی په سم ذهن کې شتون لري. یو څوک چې په خپله مورنۍ ژبه خبرې کوي، د تعریف له مخې، د بل خبرې کولو توان لري: هغه ټول اړین وسایل لري. دا یو افسانه ده چې ځینې یې وړتیا لري او ځینې یې ندي. انګیزه شتون لري یا نه بله مسله ده.

کله چې موږ ماشومانو ته روزنه ورکوو، دا باید د تاوتریخوالی سره یوځای نشي، کوم چې د رد لامل کیدی شي. ټول ښه شیان چې موږ په ژوند کې زده کړل، موږ په خوښۍ سره ترلاسه کړل، سمه ده؟ موږ ژبه د دوو موخو لپاره زده کوو - د خوښۍ او ازادۍ لپاره. او هره نوې ژبه د ازادۍ نوې درجې ورکوي.

د ژبې زده کړه د ډیمنشیا او الزایمر لپاره د ډاډمن درملنې په توګه پیژندل شوې، د وروستیو څیړنو په وینا*. او ولې نه سوډوکو یا، د بیلګې په توګه، شطرنج، تاسو څه فکر کوئ؟

زه فکر کوم چې د دماغ هر کار ګټور دی. دا یوازې دا ده چې د ژبې زده کول د کراسورډ پزلونو حل کولو یا شطرنج لوبولو په پرتله خورا پراخه وسیله ده ، لږترلږه ځکه چې د لوبو لوبولو او د کلمو غوره کولو خورا لږ مینه وال د هغو کسانو په پرتله چې لږترلږه په ښوونځي کې یې بهرنۍ ژبه زده کړې.

مګر په عصري نړۍ کې، موږ د دماغ روزنې مختلف ډولونو ته اړتیا لرو، ځکه چې د تیرو نسلونو په څیر، موږ خپل ډیری ذهني دندې کمپیوټرونو او سمارټ فونونو ته سپارو. پخوا، موږ هر یو د زړه له لارې لسګونه د تلیفون شمیرې پیژنو، مګر اوس موږ نشو کولی پرته له نیویګیټر نږدې نږدې پلورنځي ته ورسیږو.

یو وخت د انسان پلرونو یوه لکۍ درلوده، کله چې دوی د دې لکۍ کارول بند کړل، نو له منځه لاړ. په دې وروستیو کې، موږ د انسان د حافظې د بشپړ تخریب شاهدان یو. ځکه چې هره ورځ ، د نوي ټیکنالوژیو هر نسل سره ، موږ ګیجټونو ته ډیرې دندې سپارلو ، په زړه پوري وسایل چې زموږ سره د مرستې لپاره رامینځته شوي ، موږ له اضافي بار څخه خلاصوي ، مګر دوی ورو ورو زموږ خپل واکونه لرې کوي چې نشي ورکول کیدی.

په دې لړۍ کې د ژبې زده کول یو له لومړیو ځایونو څخه دی، که لومړی نه وي، د حافظې له تخریب سره د مبارزې یوه ممکنه وسیله ده: په هرصورت، د ژبې د جوړښتونو د یادولو لپاره، او حتی د خبرو کولو لپاره، موږ باید کار واخلو. د مغز مختلفې برخې.

^* په 2004 کې، ایلن بیالیسټیک، پی ایچ ډي، په ټورنټو کې د یارک پوهنتون ارواپوهنه، او د هغې همکارانو د زړو دوه ژبو او یو ژبو ادراکي وړتیاوې پرتله کړې. پایلو ښودلې چې د دوو ژبو پوهه کولی شي د دماغ د ادراکي فعالیت کمښت د 4-5 کلونو لپاره وځنډوي.